Persoonlijk: met Robin naar de familie in Cuba!

Op reis naar Cuba met een baby van drie maanden

Zoals de trouwe lezers van dit blog ondertussen weten, zijn Jesús en ik sinds februari trotse ouders van Robin. Omdat Jesús uit Cuba komt en al zijn familie daar nog woont, is het ons plan om snel na zijn geboorte een reis naar Cuba maken om Robin aan zijn familie voor te stellen. En natuurlijk kunnen opa en oma in Cuba niet wachten om hun kleinzoon plat te knuffelen! We boekten tickets voor de laatste weken van mijn zwangerschapsverlof in mei van dit jaar en we gingen naar Cuba toen Robin precies drie maanden was. Vandaag lees je hier ons verslag van deze bijzondere reis!

Drie weken in Cuba

Natuurlijk willen we zoveel mogelijk tijd in Viñales doorbrengen, waar de familie van Jesús woont. Tegelijkertijd wil ik niet té lang weg gaan, want in Cuba zijn de voorzieningen nu eenmaal niet zo goed (wat als Robin ziek wordt…?) en ik ben ook een beetje bang dat ik me zal gaan vervelen. Er is in Viñales namelijk niet zoveel te doen… Er is geen internet in het huis van zijn familie, het comfort in huis is ook een stuk minder en naast schommelen in een stoel en roddelen met de buurtbewoners is er niet veel te doen. Ik heb eigenlijk zo’n kleine twee weken in gedachten voor de reis, maar als we uiteindelijk goedkope tickets met Air France vinden voor een periode van negentien dagen besluiten we deze te boeken. Jesús is natuurlijk blij dat we nu net wat langer gaan en ik bereid me voor op negentien dagen relaxen (of beter gezegd: niks doen, haha).

Tips voor vliegtickets boeken? Lees dan ook: Vliegtickets boeken – inclusief mijn eigen ticket naar Cuba

Vlucht met een overstap

Onze vlucht met Air France betekent een overstap in Parijs. Ik heb lang gedubd of we niet toch beter rechtstreeks met KLM konden vliegen. Maar voor €230 per persoon meer vind ik dat uiteindelijk zonde van het geld. Die overstap moet ook heus wel lukken met Robin. Toch?

Tja… Het geluk is helaas niet echt aan onze zijde tijdens de vlucht. We vertrekken met twee uur vertraging vanuit Amsterdam, waardoor we onze aansluiting in Parijs missen. Oh nee! We worden omgeboekt naar de volgende vlucht naar Havana: 24 uur later. En dus moeten we een nacht slapen in Parijs… Air France regelt een hotelovernachting en gratis shuttlebus. Heel netjes natuurlijk, maar wel behoorlijk wat gesleep met handbagage en baby, lang wachten op de shuttlebus buiten in de kou en Robin die er in de draagzak helemaal klaar mee is. Ai. Als we eindelijk in het hotel zijn, hebben we de grootste moeite om hem fatsoenlijk in slaap te krijgen na deze drukke dag. Gelukkig gaat het ‘s nachts wel goed en is hij de volgende dag weer het zonnetje in huis. Fieuw! We relaxen in de ochtend wat in het hotel – normaal zouden we samen nog even snel Parijs ingegaan zijn voor een flitsbezoek aan de Eiffeltoren, maar dat is met Robin erbij nu wat teveel van het goede – en ‘s middags gaan we weer naar het vliegveld. Tweede poging!

Flirten met de stewardessen

Deze keer verloopt alles goed en kunnen we boarden voor onze vlucht naar Havana. Groot voordeel van deze onderbreking is dat we volkomen uitgerust en ontspannen aan boord gaan in Parijs. Natuurlijk vind ik het best spannend, zo’n lange vlucht met baby. Maar ik kan je zeggen: van de negen uren van de vlucht heeft Robin maar zo’n drie minuten gehuild. Hoezee! Wij zijn natuurlijk enorm trots, en met ons ook alle medepassagiers naast ons, haha. Robin zit enorm te flirten en lachen met de stewardessen, en ook met de stoere bebaarde hipsterjongens aan de andere kant van het gangpad die heel schattig kiekeboe met hem spelen, en hij gedraagt zich voorbeeldig. Wat een opluchting!

Bassinet in het vliegtuig

We hebben van tevoren een bassinet gereserveerd, zo’n babymandje dat aan de muur bevestigd wordt, en daardoor hebben we zowaar een paar uur onze handen vrij als Robin slaapt. Een aanrader! Bij veel maatschappijen kun je van tevoren zo’n bassinet aanvragen. De regels zijn per airline een beetje verschillend, meestal is het voor baby’s tot ongeveer 1 jaar en tot max 10 kilo. Kijk even op de website van de airline om precies te weten wat de voorwaarden zijn.

Overigens is een bassinet niet mogelijk bij TUIfly, dus als je naar Varadero vliegt heb je helaas pech. Het is wel mogelijk bassinets te reserven bij standaard airlines als KLM, Air France, Iberia, Air Europa, Air Canada, etc. Tip: nadat je je boeking hebt gemaakt kun je het beste via het social mediakanaal van de airline een bassinet aanvragen. Dat lijkt het beste te werken! Ik twitterde naar KLM Air France en alles werd direct perfect geregeld.

Knuffelen in de casa in Havana

Aangekomen in Cuba blijven we eerst twee nachten in Havana. Ik wil na zo’n lange reis niet meteen weer drie uur in een taxi naar Viñales en dus checken we in bij Casa Buenos Aires, een van mijn favoriete casas in Havana Vieja. Zo’n fijne plek! Janet en haar familie zijn helemaal verheugd dat we met een kleine baby reizen en ze nemen Robin de volgende ochtend gelijk over uit mijn armen. Ze hupsen vrolijk met hem in het rond en als beloning krijgen ook zij de grootste glimlach toegeworpen. Aah, zo leuk om te zien.

Lees ook: Mijn favoriete casas particulares in Cuba

Havana met baby: op pad in de draagzak

In Havana hebben we een volle dag te besteden. Het is ondertussen al mijn tigste keer in Havana, dus echt een toeristisch programma hebben we niet. We zijn vroeg wakker door de jetlag en doen na het ontbijt een rondje met Robin in de draagzak, nog voordat het te warm wordt. Ideaal hoor, die draagzak, want in Havana zijn de straten heel slecht en kun je niet met een kinderwagen lopen. Uiteindelijk gaan we er drie keer op uit in Havana: in de ochtend, ’s middags om te lunchen en voor het avondeten. We wachten elke keer tot het tijd is voor Robin om te slapen, hijsen hem dan in de draagzak en kunnen zo een uurtje buiten wandelen en eten. Dat gaat gelukkig prima!

We realiseren ons overigens wel dat we echt niks van Havana gezien hebben… Dat hoeft voor ons ook niet. Maar als dit onze eerste keer in Cuba zou zijn, is het wat teleurstellend hoe weinig we maar kunnen doen. Tja, we komen er snel achter dat reizen met zo’n kleine baby betekent dat Robin het ritme dicteert en hij bepaalt wat we wel en niet kunnen doen op een dag.

Op zoek naar tips over Havana? Lees dan: Cuba | Mijn Havana hotspots!

Met de taxi naar Viñales

De volgende dag staat een taxi voor de deur om ons naar Viñales te brengen. Op naar de familie! We hebben zelf een maxi-cosi meegenomen voor de taxirit en Robin vermaakt zich onderweg prima met z’n autospeeltjes. Drie uur later is het zover: we zijn in Viñales! De ouders van Jesús komen natuurlijk direct naar buiten gevlogen en binnen tien minuten staat ook de rest van de buurt klaar om Robin te bewonderen. Men is vooral onder de indruk van z’n spekbeentjes en onderkin, haha. De voeding in Nederland is een stuk beter dan in Cuba (ook voor moeders…) en dat is wel te zien als je Robin vergelijkt met Cubaanse baby’s. Robin is met zijn drie maanden oud ongeveer hetzelfde formaat als Cubaanse baby’s van zes maanden, haha.

It takes a village to raise a child

Uiteindelijk blijven we dertien dagen in Viñales bij de familie van Jesús. De dagen zien er elke dag zo’n beetje hetzelfde uit: veel knuffelen met opa en oma, veel afkoelen in de airco en veel slapen. Robin moet er in het begin enorm aan wennen dat er zoveel verschillende gezichten om hem heen zijn en dat hij steeds bij iemand anders op de arm zit. Tja, welkom in een Cubaanse familie! Grappig hoe dat gaat, hier geldt echt het principe ‘it takes a village to raise a child’. Als ik wil ontbijten, pakt de buurvrouw Robin over. Wil ik even internetten, dan heeft oma hem al op de knie. En huilt ‘ie? Dan zijn vijf mensen bezorgd aan het overleggen wat er aan de hand zou kunnen zijn. Ook ik moet even wennen aan zoveel goedbedoelde aandacht.

Luieren in de schommelstoel

Ik had allerlei plannen gemaakt voor onze tijd in Viñales: een dagje naar het strand bij Cayo Jutías, ziplinen uitproberen in de buurt, hiken naar de zonsondergang bij Los Acuáticos. Maar uiteindelijk hebben we niks van dit al gedaan… Robin wil ondanks verwoede pogingen in Cuba geen gekolfde melk uit de fles drinken, en door de warmte kunnen we hem eigenlijk nergens mee naar toe nemen want hij raakt binnen no time oververhit. En dus brengen we onze tijd in huis door, afwisselend binnen in de airco of buiten in de schommelstoel in het portaal. Tja, dan duren dertien dagen wel lang… Want geen internet in huis, weet je nog?

Opa en oma zijn natuurlijk al lang blij dat we veel tijd thuis doorbrengen en ontpoppen zich tot perfecte oppassers. Robin went gauw aan al die verschillende gezichten en laat zich zonder morren de hele buurt door tillen. En hij leert allerlei nieuwe vaardigheden: ineens kan hij dingen goed vast pakken, kan hij omrollen, kletst hij hele verhalen tegen zijn knuffels en, iets minder leuk, hij ontdekt zijn stem en kan nu hard en hoog gillen. Dus.

Meer over Viñales? Lees dan: De vallei van Viñales in Cuba

Eindelijk: het huis is geschilderd!

Buiten al dat niks doen zijn we in één ding in Viñales wel goed geslaagd: we hebben in Havana na veel rondbellen verf op de kop weten te tikken voor het ouderlijk huis van Jesús (halleluja, want ook geen bouwmarkten hier in Cuba) en hebben de buitenmuur geschilderd! Yes, fijn om vorderingen te maken en hiermee voelt het huis ineens een stuk meer ‘af’. Ik zal binnenkort eens een blog schrijven over de verbouwing van het huis in Cuba, met foto’s, dat is wel leuk om te zien!

Afsluiten aan het strand bij Havana in Guanabo

Na onze tijd in Viñales reizen we per taxi terug naar Havana, waar we onze laatste nachten doorbrengen bij het strand van Guanabo net buiten Havana. Ook voor de terugreis wil ik namelijk niet in één keer door vanuit Viñales naar huis, en ik ben al een tijd lang erg benieuwd naar de casas particulares aan de stranden bij Havana. Ideaal om hier nu nog even twee nachten mee te pikken dus. We slapen in een casa met heel relaxte kamer en – hou je vast – een zwembad! Wow, wat een luxe in Cuba!

Guanabo is nog niet echt ingesteld op buitenlandse reizigers, hoewel Cubaanse vakantiegangers de plek wel weten te vinden. Het dorp heeft wat restaurants en winkels en ligt direct aan zee. De stranden van Guanabo zelf zijn niet supermooi, maar als je een taxi pakt naar Playa Santa María vijf kilometer verderop, tref je een spierwit strand met azuurblauw water zoals uit de glossy magazines. Plus wat strandtenten, zonnebedjes en beach bars. Heerlijk als afsluiter van je Cubareis en nog geen 20 kilometer vanaf Havana! Zeker een aanrader wat mij betreft als je je reis wil eindigen met wat strand voordat je het vliegtuig weer instapt.

Tijd voor de terugvlucht

En dan is het dus ook alweer tijd voor onze terugvlucht. Net zo spannend als de heenvlucht natuurlijk, want ook nu willen we geen huilende Robin en geen boze medepassagiers… Maar ook deze vlucht gaat supergoed! Met een overstap in Parijs die we deze keer wél halen, en Robin die het grootste deel van beide vluchten gewoon slaapt en verder vrolijk is en naar iedereen lacht. Heerlijk, ik hoop dat alle toekomstige vluchten ook zo gaan!

Cuba met een baby: is het aan te raden?

Tot zover het ‘reisverslag’ van onze trip naar Cuba. Dan rest nu natuurlijk de vraag: zou ik Cuba aanraden met een baby? Tja, die vraag is een artikel op zichzelf waard zou ik zeggen. Allereerst: ik vond het in Cuba echt heel warm in mei en dat is met een drie maanden oude baby niet echt aan te raden. Die kan immers alleen maar liggen; Robin zweette hierdoor de hele dag en was klam en plakkerig. Airco was onze beste vriend, na een half uurtje buiten zijn vluchtten we steeds weer gauw de koelte in zodat hij weer kon afkoelen en even slapen. Ik denk dat het wat beter zou gaan als je baby rechtop kan zitten, of beter nog zelfs: kan lopen. Dan is het niet zo’n warm liggend hoopje, maar is het iets luchtiger allemaal…

Luiers, doekjes, melkpoeder…

Wat betreft voorzieningen: we konden in Viñales in de staatswinkel zowaar luiers in vijf verschillende soorten en maten kopen (allemaal van Vietnamese afkomst). We hoorden echter wel dat er vaak geen luiers te koop zijn, en gedurende ons verblijf waren er in heel Viñales geen vochtige doekjes te krijgen. Tja. Ik gaf borstvoeding dus Robin had gelukkig geen melkpoeder nodig, want dat is in Cuba echt vrijwel niet te krijgen. Potjes babyvoeding heb ik wel gezien, hoewel wat gepureerde banaan of mango in elke casa zo gemaakt is (ze hebben vrijwel allemaal een blender of staafmixer om fruitsap te maken voor het ontbijt). Ik was goed voorbereid en had alle nodige luiers, doekjes en melkpoeder vanuit Nederland meegenomen.

En dat is ook wat ik iedereen aan zou raden die met baby naar Cuba reist: neem alles mee wat je nodig hebt, want je wil echt niet zonder zitten. Maar langzaam aan zijn er wat meer dingen te koop in Cuba, dus wellicht kunnen toekomstige ouders iets minder bepakt en bezakt richting Cuba reizen… Ik zal jullie het laten weten als het zover is! Voor nu zou ik de lokale spullen echt alleen nog aanraden als reserve.

---

Tot zover ons verslag over onze Cubareis met kleine Robin. Ik hoop dat er in de toekomst nog meer trips mogen volgen!