Persoonlijke update | Daar is ‘ie dan, onze lieve Robin!

Even iets anders dan reizen…

Wow, wat vliegt de tijd! Want hoewel mijn afgelopen periode bol stond van de nieuwe, bijzondere en spannende gebeurtenissen, heb ik jullie al een maand niet meer geüpdate. En dat terwijl er zulk leuk nieuws te melden is: onze Robin is namelijk geboren! ♥ Voor wie op zoek is naar een leuk en inspirerend artikel over reizen: sorry, dat is deze even niet. Je bent alvast gewaarschuwd, want hier komt een blog vol met babyspam!

Zwangerschapsverlof

Sinds eind januari ben ik met zwangerschapsverlof, iets waar ik best even aan moest wennen. Ik ben normaal altijd erg druk en actief, en hou ervan om volle dagen te hebben en heerlijk met mijn werk en blog bezig te zijn. Tijdens mijn verlof zat ik ineens thuis op de bank, met een steeds dikker wordende buik en steeds kleiner wordende actieradius rondom mijn huis… Ook voor Jesús was het wennen dat ik ineens de hele dag thuis op de bank zat, haha. Toch zorgde die ‘gedwongen’ thuisblijf-tijd er wel voor dat ik de laatste hand kon leggen aan alle voorbereidingen voor de komst van onze kleine man. Zo gek… de gedachte dat er een baby op komst is!

De laatste weken van mijn zwangerschap verliepen top, net als de gehele zwangerschap eigenlijk. Ik had geen klachten, geen wiebelend bekken, geen laag energieniveau of onbeduidende pijntjes. Ik heb tot de een-na-laatste dag nog lekker rondgefietst, we zijn nog een keer uit eten geweest en ik kon tot het laatst nog steeds m’n eigen schoenveters strikken. Wat heerlijk was dat! Zeker als ik het vergelijk met verhalen van andere zwangere dames, dan heb ik toch echt geluk gehad met zo’n klachtenvrije zwangerschap.

Lees ook: mijn vorige persoonlijke update uit januari 2019

Eigenwijze baby in stuit

Het enige piepkleine smetje op dit vrolijke verhaal is dat onze baby de laatste paar controles in stuit bleek te liggen. Oftewel, met z’n hoofd boven in plaats van beneden… We hebben zelfs nog een draaipoging gedaan in het ziekenhuis, waarbij twee paar kundige handen van de artsen probeerden de baby een zetje te geven (nou goed: een flinke por en duw!) de juiste kant op zodat hij zelf zou omdraaien, maar helaas: ons eigenwijze kind bleef lekker ondersteboven liggen.

Uiteindelijk ben ik om deze reden met een keizersnede bevallen. Behoorlijk spannend, maar het was een heel positieve ervaring met geweldige artsen en verplegers in het ziekenhuis. Op 18 februari was ‘ie daar: onze kleine Robin! 3.170 gram schoon aan de haak, met tien vingertjes en tien teentjes, blonde haartjes en de mooiste blauwe ogen die er zijn (zouden ze blauw blijven…? Jesús hoopt het enórm!).  En na een paar dagen in het ziekenhuis en het geboortehotel waren we daarna ineens thuis. Wat gek, met z’n drietjes! Ha, het duurde echt even voordat we waren gewend aan deze nieuwe situatie.

Welkom in ons nieuwe leven

Dus de afgelopen maand stond in het teken van luiers verschonen, kruiken opwarmen, kleine armpjes en beentjes door rompertjes heen zien te krijgen,  borstvoeding geven en hazenslaapjes van maximaal drie uur. Jep, ook ’s nachts. Het was mijn ergste nachtmerrie, het feit dat je geen heerlijke lange nachten meer kunt maken… Maar wonderlijk genoeg went dat best snel en blijk ik ook goed te functioneren als mijn nacht in drieën of vieren wordt gedeeld, haha. Het is echt een soort van levensechte puzzel om erachter te komen hoe dat nou werkt, zo’n baby, en wat voor gebruiksaanwijzing er bij de onze hoort!

Maar Robin doet het supergoed, Jesús en ik ook als ik dat zelf even mag zeggen, en het is bijzonder om ineens ‘een gezin’ te zijn. Overigens zijn we ook allebei bewust bezig om ervoor te zorgen dat we onze eigen dingen kunnen blijven doen, in plaats van alleen maar vadertje en moedertje te spelen. Het is heerlijk om een ochtend te knuffelen met Robin (die haartjes! dat neusje! wat ruikt ‘ie lekker!) maar ook erg fijn om daarna even een uurtje alleen de deur uit te gaan en wat tijd voor jezelf te hebben. Dat gaat heus nog een hele ontdekkingstocht worden in de komende maanden, maar ontzettend leuk en bijzonder is het! ♥

De eerste reis is gepland!

Wat betreft het reizen – tja, want dit is en blijft toch echt een reisblog, maak je geen zorgen – hebben we onze eerste trip geboekt… In mei gaan we tweeënhalve week naar Cuba! Natuurlijk willen we dat opa en oma in Cuba hun kleinkind kunnen zien en platknuffelen. En zelf plakken we er nog wat extra dagen aan vast, om vakantie te vieren en wat leuke nieuwe plekken te bezoeken. Dus binnenkort kan ik ook onze ervaringen delen over het reizen in Cuba met een kleine baby.

Nu Robin een maand is en wij ons langzaam weer een beetje meer bewust worden van de wereld buiten onze bubbel, ga ik proberen weer vaker te bloggen. Ik heb nog een enorme stapel aan leuke ideeën en inspiratie voor blogs over Colombia, Cuba, Laos, Maleisië, Portugal… Dus genoeg te schrijven en te delen. Tot snel!

Meer lezen over ons? Je vindt het in dit overzicht met persoonlijke artikelen.