![[travel.create.repeat]](http://travelcreaterepeat.nl/wp-content/uploads/2018/04/header-4-travelcreaterepeat-logo-underline.jpg){kind=logo}
Het leukste nieuws van het jaar, nu al
De meeste blogs op deze website gaan over reizen. Verre avontuurlijke reizen, inspirerende citytrips in Europa en natuurlijk blogs bomvol informatie over reizen naar Cuba. Maar ik probeer ook af en toe een persoonlijke blog te schrijven, over hoe het met Jesús en mij gaat, over de stap om drieënhalf jaar geleden samen in Nederland te gaan wonen en het settelen in Den Haag. In 2019 werd ons gezin uitgebreid met onze zoon Robin en vorige maand kregen we er een nieuwe aanwinst bij: onze zoon Lucas werd geboren! Hoog tijd om weer eens even bij te praten in deze nieuwe persoonlijke update.
Hoera, zwanger!
Tijdens de coronacrisis lijkt er in Nederland een heuse babyboom gaande en tja, wij deden hier vrolijk aan mee, haha. In de zomer ontdek ik dat ik zwanger ben, wat een leuk nieuws! Gelukkig verloopt mijn zwangerschap weer net zo probleemloos als tijdens Robin. Geen extreme misselijkheid of vermoeidheid, geen rare cravings qua eten en tot in de laatste maand kan ik eigenlijk nog gewoon lopen, fietsen en alles in en om het huis doen. Pas als de laatste maand aanbreekt wordt het wat zwaarder; letterlijk, want die zwangere buik weegt nogal wat en ik begin het rondslepen van die bowlingbal wel een beetje zat te worden.
Trip down memory lane naar 2019: Persoonlijke update | Daar is ‘ie dan, onze lieve Robin!
Zwanger ten tijde van corona
Tijdens de coronapandemie zwanger zijn heeft zowel voordelen als nadelen, zo heb ik ondervonden. Natuurlijk is het niet zo leuk dat Jesús niet bij alle controles en echo’s mee mag, en ook niet dat ik tijdens mijn verlof niet gezellig in een koffietent kan afspreken met een vriendin voor lunch en een latte. Daar tegenover staat echter dat thuiswerken nu de norm is en ik daardoor veel minder reistijd heb – normaal pendel ik dagelijks op en neer tussen Den Haag en Leiden, maar nu kan ik ’s ochtends een uur langer slapen en ben ik ook ’s avonds een uur eerder weer ‘thuis’ na het werk. Best fijn om wat extra rust te pakken op deze manier.
Ook zijn er een stuk minder sociale afspraken die ik vanwege mijn zwangerschap moet laten schieten (of waarop ik niet gezellig kan meedrinken met een glaasje wijn) dus ik heb het gevoel dat ik wat minder mis. De coronatijd is eigenlijk maar gewoon heel saai natuurlijk, iedereen zit thuis en werkt thuis, en met mijn zwangere buik kan ik die saaiheid iets beter accepteren en kruip ik maar gewoon weer eens wat eerder in mijn bed.
Lees ook: Persoonlijke update: ons jaar 2020, Jesús in Cuba en babynieuws!
De laatste loodjes
Zoals ik al zei, aan het einde van mijn zwangerschap is mijn buik wel echt wat zwaarder geworden en mijn actieradius in en om het huis een stukje kleiner. Ik heb op het eind een sterk voorgevoel dat de baby eerder zal komen dan de uitgerekende datum, en dus stel ik me hierop in en zorg ik dat ik alles in huis in orde heb qua babyspullen. En dan zal je natuurlijk net zien… Die baby blijft vrolijk zitten! Tot ruim over de veertig weken zelfs. En net op het moment dat we een inleiding in het ziekenhuis ingepland hebben staan, beginnen ineens ’s nachts de weeën. Met een termijn van 40 weken en 5 dagen wordt Lucas geboren, in het ziekenhuis, ongeveer acht uur na de eerste wee. Hoera, wat fijn dat hij er is!
Waar Robin nogal blond en blank uit is gevallen voor een kind met half-Cubaans bloed – en hij heeft ook nog eens felblauwe ogen – zien we bij Lucas toch duidelijk wat exotischere genen doorschemeren. Z’n haar is wat donkerder, z’n ogen zijn nu al chocoladekleur en iedereen zegt dat Lucas sprekend op Jesús lijkt. Fieuw, gelukkig maar, want ik heb bij Robin aardig wat vragen moeten beantwoorden over hoe het toch kan dat Robin zo blond is… En ik vind het echt heel leuk dat we nu twee kindjes hebben met de genenmix van ons allebei; Robin lijkt op mij en Lucas op Jesús ♥
Het leven als gezin van vier
En toen waren we dus opeens met zijn vieren! Volgens mij zijn de meningen verdeeld over het onderwerp wat moelijker is: de overgang van nul naar één kind, of van één naar twee kinderen. Nou, in ons geval vond ik het met Robin een stuk ingewikkelder dan nu met Lucas erbij. We hebben ons al een paar keer afgevraagd: is Lucas nou een relaxtere baby, of zijn wij ondertussen relaxtere ouders…? Waarschijnlijk een beetje van allebei. Waar bij Robin alle focus naar hem ging, moeten we bij Lucas onze tijd en aandacht een beetje verdelen en laten we dingen daardoor ook iets meer los. Wat ons en hem waarschijnlijk ten goede komt.
Het grote voordeel is dat Jesús overdag vaak thuis is, want hij werkt in de horeca en heeft altijd avondshifts. Dat betekent dat we nu allebei overdag ons bezig kunnen houden met de kids, en we daardoor ook nog wat tijd voor onszelf hebben. Daar staat tegenover dat ik drie of vier avonden per week alleen thuis ben met de kids als Jesús naar zijn werk is, en dat is dan wel even aanpoten. De avondshift is altijd al een beetje spitsuur, en als je dan in je eentje ervoor moet zorgen dat iedereen gegeten heeft, een schone luier en pyama aan heeft en in zijn bed ligt, dan ben ik wel echt bekaf om negen uur. Dan kijk ik nog een uurtje televisie – hoeraaaaa voor de Belgische Wie is de Mol die weer is begonnen! – en lig ik er om tien uur in. Wat een glamoureus leven hè? Maar je krijgt er zooooooveel voor terug…. Haha.
Op reis?
Dit is natuurlijk allereerst een reisblog, en reizen plús schrijven over reizen is wat ik het liefste doe. Met of zonder kinderen, en ook heus met een zwangere buik. Waar ik tijdens mijn vorige zwangerschap van Robin nog een boel leuke trips maakte (o.a. naar Mallorca, de Algarve, de eilanden Lipsi en Poros in Griekenland) was dat deze zwangerschap echter wel even anders.
Zoals ik in een eerder blog al schreef ging ik in 2020 vanwege de wereldwijde coronauitbraak niet één keer de grens over. Pfff, ik kan het nog steeds niet geloven. Leuke vakantieplannen samen met Jesús en Robin, zoals een trip naar Jordanië en een familiebezoek in Cuba gecombineerd met een vakantie in Mexico, vielen in het water. Tijdens deze hele zwangerschap bleven we gewoon thuis, in Nederland. Dat scheelt wel wat gesleep en gedoe – want jeetje wat heb je veel spullen nodig als je met een klein kind op pad gaat – maar het is natuurlijk ook wel behoorlijk saai. Hopelijk kunnen we dit komend jaar alsnog een beetje goed maken!
De eerste vakantieplannen voor 2021
Nu de vaccinaties in Nederland eindelijk een beetje beginnen te vlotten en in een aantal Europese landen langzaamaan versoepelingen worden doorgevoerd, begint het reisvirus bij mij direct weer te kriebelen. Als we Mark Rutte en Hugo de Jonge mogen geloven, kunnen we vanaf deze zomer weer in Europa op vakantie. Zou het echt…?? Ik kan in ieder geval niet wachten. Toen Lucas was geboren kon ik me precies nog een week inhouden, maar daarna heb ik zo snél ik kon weer een vakantie geboekt. Ik kan het gewoon NIET aan om niks in het vooruitzicht te hebben! Is dit herkenbaar voor anderen…?
Ik snap dat niks nog écht zeker is qua reizen, maar mijn hoop is echt dat we vanaf mei of juni weer naar verscheidene landen binnen Europa kunnen en mogen reizen. Omdat ik de zomermaanden in Nederland de leukste tijd van het jaar vind en dan liefst gewoon thuis ben, én omdat ik graag wil dat Lucas net wat groter en ouder is als we voor het eerst op pad gaan, heb ik onze eerste trip nu gepland voor september. En waarheen denk je? ………
Naar Spanje! Vijf dagen in een heerlijk stadsappartement in Barcelona en daarna vijf dagen in een fijne plek met zwembad vlak bij het strand in het leuke plaatsje Llafranc. Met het vliegtuig, met zijn vieren, en met een heleboel zin. Ik vind een combi van stad en strand ideaal voor een trip van een dag of tien, dus dit is perfect en ik verheug me er nu al op. Hup, nu even opschieten met die vaccinaties en positieve gele reisadviezen!
