Persoonlijke update: Zdravo, hallo vanuit Belgrado!

Aloha allemaal! Zo, er was even een kleine radiostilte maar ondertussen zijn we helemaal gesetteld in ons appartement in Belgrado. Het is hier fijn, goedkoop, knus en vooralsnog lang niet zo koud als we hadden gedacht. Hoezee! We nemen je graag mee naar onze eerste dagen hier in Servië.

 Mijn laatste week in Nederland

Allereerst nog even een kleine terugblik op de laatste periode in Nederland. Tussen mijn reis naar Cuba en ons vertrek naar Belgrado zat precies één week… Een week met een belangrijke werkdeadline, het inpakken van mijn hele hebben en houwen in een 40 liter-backpack waar ik het komende jaar mee vooruit moet en afscheid nemen van mijn lieve familie en vrienden. Eigenlijk was een week veel te kort, en aangezien ik de werkdeadline en het inpakken van de tas niet kon cancelen, schoot het afscheid nemen er een beetje bij in. Ik ben er toch al niet zo goed, dat afscheid nemen, en dus zei ik tegen iedereen opgewekt ‘nou, tot over een jaar dan maar hè!’. Tja, ik weet niet precies wanneer ik terug kom, of dat dan met of zonder Jesús zal zijn, of dat we bedenken op een andere plek in de wereld onze basis op te zetten na deze reis… We zullen het in het komende jaar gaan zien. Maar dat maakt het afscheid nemen dus wel een beetje gek.

Hoeraaaa, naar Belgrado!

Goed, met een ingepakte backpack en onmogelijke nachtvlucht van Amsterdam naar Istanbul naar Belgrado kwam ik vervolgens aan in ons appartementje in Belgrado. Om daar vervolgens enkele uren te wachten voordat ik Jesús kon ophalen, die diezelfde dag pas om middernacht landde. Toch best even spannend of hij goed door de douane zou komen of niet! We hadden alle papieren geregeld die hij nodig heeft om te reizen en Servië is in principe visumvrij voor Cubanen… Maar dat was Ecuador ook en dat is sinds deze maand afgeschaft. Visumregels veranderen nou eenmaal nogal eens en zeker voor Cubanen is reizen niet zo vanzelfsprekend als voor ons. Anyhoe, na wat spannende uren kwam Jesús om middernacht vrolijk door de douane gewandeld en konden we fijn samen gaan genieten van ons huisje.

Ideaal hoor, dat Airbnb! Ons appartement is een schot in de roos. Ik was er al verliefd op toen ik ‘em online zag, maar in het echt bleek het nog beter. Er was eerst namelijk geen eettafel of handige werkplek, maar die is toevallig net afgelopen maand gemaakt. Het huisje kan eigenlijk niet beter, het heeft zelfs een afwasmachine! Pas maar op, ik ga hier straks nooit meer weg…

Bonen met rijst staan ook hier op het menu… Nou ja, af en toe dan :-)

 Verwarming in de tram en vallende blaadjes

Natuurlijk is het ook reuzeleuk om te horen hoe het Jesús bevalt, zijn eerste keer in Europa. Hij vond zijn acht uur durende overstap (!) in Frankfurt helemaal geweldig, de luxe, de winkels, de restaurants… Hij heeft gegeten bij de McDonalds, nog bekend vanuit Ecuador, en had gelukkig net op tijd door dat zijn gate was gewijzigd (tja, ze roepen het hier niet om in het Spaans…) anders was hij misschien überhaupt niet aangekomen, haha. Maar er zijn nu al dingen hier in Belgrado die hem opvallen, die hij heel typisch vindt. Dat de mensen bijvoorbeeld niet zo luid praten als in Cuba, dat je voor 30 cent een gigantisch groot en vers brood kunt kopen, dat een machine je was en vuile vaat schoonmaakt… En dat er overal verwarming is, zelfs in de tram!

Nu hebben we die verwarming nog niet echt nodig, want vooralsnog is het hier nog boven de tien graden. We hebben twee koude dagen gehad toen we aankwamen, zelfs wat natte sneeuw, maar sinds dit weekend is het prachtig weer en hebben we zelfs lekker buiten gewandeld langs de Sava-rivier. Waar Jesús ook erg van onder de indruk was: al die herfstbladeren op de grond en al die kale bomen op straat, haha. Dat kent hij alleen uit films…

Lang leve ritme en routine :-)

Is alles dan alleen maar koek en ei hierzo? Nou, om heel eerlijk te zijn duurde het wel even voordat ik in deze positieve flow zat. Maar dat had er denk ik voornamelijk mee te maken dat ik altijd een flinke hekel heb aan de eerste dagen in een nieuw land en op een nieuwe plek; dan weet ik de weg nog niet, weet ik niet waar ik mijn boodschappen moet doen, nu komt er ook nog eens een taal en een schrift bij waar ik geen woord (!) van begrijp… Maar nu we hier bijna een week zijn, begint er wat ritme en routine in de dagen te komen. En ik kan echt zeggen dat ik me hier heel fijn voel; wij allebei trouwens! Mensen verklaarden ons (en vooral mij) redelijk voor gek toen ik zei dat we naar Belgrado zouden gaan. Want daar is het toch koud, nat, grauw, oostblokkig? Maar ik had juist een idee in mijn hoofd van een plek om even écht te kunnen wonen, een Europese stad in opkomst, samen in een appartement, lekker huiselijk, terwijl het buiten donker is en de kerstverlichting overal aan gaat. Misschien is dat ook wel weer heel overdreven romantisch, maar vooralsnog zijn we hier heel happy!

Ik voel ook voor het eerst in lange tijd een soort rust: nu zijn we hier, en voorlopig blijven we even hier. We hebben geen trips in de planning, ik heb geen reisschema in mijn hoofd wat we moeten volbrengen in de tijd dat we hier zijn. Ik heb een boel werk mee vanuit Nederland en dat is juist fijn, want ik heb er behoefte aan om even lekker een woon-en-werk-ritme op te bouwen. Samen. Dus dat is precies wat we de komende weken gaan doen!

Is iemand van jullie wel eens in Belgrado of Servië geweest? En zo ja, heb je nog tips voor ons die we absoluut moeten zien of doen? Kom maar door, we horen het graag!

En wil je zelf ook eens gebruik maken van Airbnb en heb je je nog niet ingeschreven? Gebruik dan deze persoonlijke link en krijg 19 euro aan credit om te gebruiken bij je eerste reservering. Gratizzzz :-)