Taart in Viñales en genieten in Havana

Hola todos! Ik heb me maar eens gewaagd aan een zoektocht voor een goede internetverbinding, want het is de hoogste tijd om eens te laten weten hoe het hier in Cuba gaat! Allereerst: dank jullie zeer voor alle lieve verjaardags-smsjes! De hele nacht door ging mijn telefoon af ;-) Ik ben benieuwd hoeveel whatsappjes ik bij thuiskomst in Nederland nog ontvang, maar het lijkt erop alsof iedereen het ‘sms only’ idee aardig heeft begrepen, haha.

Om op jullie meest gestelde vraag in te gaan: het hele dorp heeft gesmuld van het varkentje dat was aangeschaft voor mijn verjaardagsfeest van een paar dagen geleden! Ik heb het arme ding een dag van tevoren nog even levend mogen aanschouwen, maar daarna heb ik me er maar snel van gedistantieerd, voordat ik me teveel zou hechten. Hij ging overigens niet aan het spit zoals ik dacht, maar gewoon gehakt in stukjes op het vuur. Ook lekker, blijkbaar ;-)

Maargoed, de eerste dagen in Viñales waren hartstikke leuk. Natuurlijk ten eerste superfijn om Jesus weer te zien! Het was zeven weken geleden dat we elkaar voor het laatst zagen, niet superlang geleden natuurlijk, maar de gedachte dat we nu zeven weken samen hebben is wel heel fijn. Zijn hele familie was ook dolblij om me weer te zien en compleet gelukkig met alle boxershorts, shirts, shampoos, douchegels en (niet te vergeten) fietsbanden die ik had meegenomen. Het was echt heel leuk om de eerste dagen een beetje rond te hangen in hun huis, de hele dag door alle buren te begroeten die in en uit lopen, te kletsen over belangrijke en onbelangrijke zaken en te luieren in de beroemde schommelstoelen op de veranda. Mijn verjaardagsfeest op dinsdag was wel zo’n beetje het hoogtepunt, met zo’n 20 mensen (bekenden en onbekenden), een varkentje, vele flessen rum en blikjes cola en aan het eind van de avond een heleboel jolige familieleden. Als grote verrassing hadden ze voor mij een gi-gan-ti-sche knalroze slagroomtaart geregeld, mierzoet en bijna niet te eten, maar zo lief bedoeld. De rest van de familie vond ‘em heerlijk ;-) Aan het einde werd er op de binnenplaats gedanst, gezongen, werden en grove grappen gemaakt en verplaatste het hele feest zich naar de lokale muziekbar. Tegen die tijd was ik er wel een beetje klaar mee en ach, volgens mij heeft niemand gemerkt dat wij er op een gegeven moment tussenuit zijn geknepen, haha. Het was een memorabel feestje hoor!

Na Viñales hebben we het hele dorp en de familie vaarwel gezegd en zijn we richting Havana vertrokken. Hier zijn we ondertussen alweer vier dagen; morgen reizen we door richting Santiago de Cuba. De dagen in Havana besteden we aan het doen van alle dingen waar we eerder nooit aan toegekomen zijn: een drankje op het terras bij Hotel Nacional, een bezoek op zondagmiddag aan de opzwepende rumbabeats in Callejon du Hamel, een wandeling door Chinatown (letterlijk geen Chinees gezien).

Ook zijn we een dagje naar het strand geweest in Playa del Este, zo’n 15 km buiten Havana. Lekker om even een dag met de voetjes in het zand te zitten, even ontsnappen aan de stad. Daarnaast is het ook ein-de-lijk gelukt om te eten in het populaire restaurant Dona Eutimia (poging nummer 4, hiervoor zat de tent altijd vol). Ohja, en we zijn zaterdagavond (dé stapavond) naar de Casa de la Musica geweest, de beroemdste muziekbar van Havana. Eerlijk gezegd viel het een beetje tegen… haha, naja dan weten we dat ook weer.

Vandaag is een rustig dagje, met het schrijven van artikelen, het uitwerken van twee agentbezoeken die ik voor een collega heb gedaan en het bijwerken van alle foto’s en video’s. Ook wel lekker eigenlijk; Jesus was buiten in z’n eentje op pad en ik zat een beetje te typen. Pfff zwaar leven hoor, hier ;-) En net hebben we even een videocall gedaan met mijn ouders vanuit een vijfsterrenhotel met wifi… Superleuk! En zo kon een nerveuze Jesus ook even kennismaken met mijn ouders daar ver ver weg :-)

Ciaooooooo, tot snel!

X Edith