Persoonlijk: hoe onze reis naar Azië bijna niet doorging

Een blog over slechte planning, of misschien juist wel heel goede…

Wow, ondertussen is het alweer zes weken geleden dat Jesús aankwam in Nederland! Na anderhalf jaar van bezoekjes aan Nederland, taallessen, inburgeringstoetsen op de ambassade in Cuba en uiteindelijk zelfs de hulp van een advocaat, lukte het om een verblijfsvergunning voor Jesús te krijgen. Eindelijk. En vier dagen vóór kerst landde zijn vlucht vanuit Cuba in Nederland. Een enkele reis deze keer! Wat wás het heerlijk om samen met mijn familieleden de kerstdagen te vieren. Samen om de kerstboom, kadootjes voor iedereen en spelletjes spelen met de hele familie. Zo fijn! <3 En daarna? Toen begon een heleboel geregel…

Zoveel te regelen!

De eerste weken stonden vooral in het teken van regelen, regelen, regelen. Want als je denkt dat je er bent met een verblijfsvergunning, dan heb je het mis. Zo waren daar nog: het bezoek aan het gemeentehuis om een inschrijving in de GBA te regelen, langs bij de IND om de verblijfsvergunningskaart op te halen, inschrijving voor een zorgverzekering… Ook heel complex bleek het openen van een bankrekening als Cubaan. Na twee telefoontjes en een zinloos bezoek aan de Rabobank kregen we er een beetje een hard hoofd in, maar bij de ING Bank bleek het vervolgens in een kwartiertje geregeld. Vreemd toch? Zoveel rompslomp en geregel…

En daarna werd het nóg ingewikkelder. Zoals ik in een vorig blog al aangekondigde, had ik namelijk bedacht dat we lekker op vakantie zouden gaan naar Azië. Heerlijk, even een welverdiende vakantie na zoveel maanden uit elkaar te zijn, en genieten van zon, lekker eten en elkaar. Laos en Maleisië zijn twee landen waar Cubanen visumvrij heen kunnen reizen, dus de bestemmingen waren snel besloten. Ook hadden we nog steeds een voucher van FlyDubai op de plank liggen, van een eerdere reis naar Azië die we hadden moeten annuleren. FlyDubai vliegt vanaf Belgrado naar Bangkok, dus dat is handig te combineren met Laos en Maleisië. En in Belgrado hebben we vier maanden gewoond, dus die citytrip plakken we er graag aan vast. De tickets werden eind december dus enthousiast aangeschaft!

Visumstress

… En vervolgens bleek dus dat Jesús een visum nodig had voor die drie dagen in Thailand. Ik heb echt enorm onderschat hoe ingewikkeld dat zou worden! Met een Nederlandse verblijfsvergunning op zak leek deze visumaanvraag voor Jesús me een kat in het bakkie. Well, think again. Om een lang verhaal kort te maken: na weggestuurd te zijn bij de ambassade, een visumbureau ingeschakeld te hebben, extra rekeningafschriften te hebben getoond en een persoonlijk ondertekende verklaring te hebben ingeleverd, werd na twee weken spanning het visum uiteindelijk toch toegekend. Fieuw! Het alternatief was dat we de hele reis zouden moeten annuleren, en gezien het feit dat alle AirAsia-vluchten en een aantal Booking.com-accommodaties niet meer te wijzigen waren, zou dit echt een dure grap worden. Dat was echt even flink stressen!

Klein detail: Jesús beschikt nu slechts over een single entry visum, terwijl we na ons bezoek aan Thailand, Laos en Maleisië ook weer opnieuw Thailand terug in moeten voor de terugvlucht vanaf Bangkok. Dat moeten er onderweg dus nog even regelen… Of een hele nieuwe terugvlucht kopen vanaf Kuala Lumpur als we pech hebben. Oei. Never a dull moment, met zo’n Cubaanse vriend ;-)

Huizenstress

Had ik overigens al verteld dat we precíes in deze tijd ook nog op zoek moesten naar een nieuw huis? Mijn appartement in Den Haag is op papier slechts bestemd voor één persoon, en hoewel we toestemming kregen om er drie maanden met z’n tweetjes te wonen, moeten we er per 1 april uit. Oeps. Dat betekent dat we dus hard op zoek moesten naar een nieuw huurappartement, terwijl onze vakantie ook nog eens middenin die zoekperiode zou vallen. Als we terugkomen uit Azië hebben we nog precies 20 dagen en dan moeten we uit ons huis. Echt heerlijk gepland van mij… Dus de afgelopen weken hebben we tijdens al het geregel óók nog eens makelaars gebeld, bezichtigingen gedaan en meerdere malen gehoopt dat we uitgekozen zouden worden als nieuwe huurders. De huurmarkt blijkt in Den Haag behoorlijk overspannen en bezichtigingen met twaalf mensen tegelijk waren geen uitzondering. Het laatste weekend voor onze reis naar Azië hebben we overwogen om onze vakantie toch nog uit te stellen, want de stress begon wederom op te lopen over het nog niet hebben van een nieuw huis.

Maarrrrr, drie dagen voor ons vertrek kregen we het verlossende telefoontje: we zijn geaccepteerd als huurders voor een supermooi en net nieuw gerenoveerd appartement bij ons in de buurt! Halleluja zeg, wat een goed nieuws. Na de vakantie kunnen we er meteen in en dat is echt nóg een zorg minder.

Tijd voor vakantie

Je leest het al: het waren een tikje turbulente weken. Met wat flinke stress die ik toch echt onszelf heb aangedaan…Anyway, dit blog schrijf ik nu in het vliegtuig naar Belgrado en we zijn er bijna. Het is dus tóch gelukt om lekker op vakantie te gaan! Hoeraaa, laat die reis maar komen. Vanavond gaan we uit eten met een Servische vriendin van ons die we leerden kennen toen we hier woonden en we hebben zin om weer wat bekende plekken in de stad op te zoeken. En morgen vliegen we door naar Bangkok. Yesssss!

Komende weken zijn wij dus even lekker aan het genieten in Azië. Volg onze avonturen op Facebook, Twitter en Instagram!