Geen jaaroverzicht – wél een update!

Over werk, blog, liefde en toekomstplannen

Het is het einde van het jaar en dan vliegen ze je op reisblogs weer om de oren: de jaaroverzichten. De mooiste reizen, hoogtepunten, dieptepunten, best gelezen posts, aantal landen bezocht… Het zijn blogs die ik zelf niet zo vaak lees. Toch wil ik wel een blogpost schrijven voor het einde van dit jaar. Al was het alleen al omdat het de hoogste tijd wordt dat ik jullie update. Want voor mijn gevoel heb ik veel te weinig geschreven de afgelopen maanden en dat terwijl ik zoveel te vertellen heb. Daarnaast hebben jullie ook vragen, dat weet ik zeker, want ik krijg er vaak genoeg tweets, Instagram-comments en berichtjes over. Dussss, tijd voor een update van werk, blog, liefde en toekomstplannen!

Working nine ’till five

Allereerst dat werk. Sinds mei ben ik weer aan de slag bij Riksja Travel, mijn oude werkgever waar ik ook al acht jaar werkte voordat ik vorig jaar als digital nomad aan de slag ging in Ecuador en Bolivia. Voor het blog van Zakenmeisje.nl deed ik een interview over mijn ervaringen als locatieonafhankelijke freelancer en ook over mijn baan bij Riksja Travel. Ik vind mijn werkgever geweldig en steek dat niet onder stoelen of banken, en ben ook heel blij dat ik weer bij hen aan de slag mocht gaan in loondienst. Daarnaast ga ik per komend jaar bij Riksja weer werken als projectmanager, de functie die ik voor mijn vertrek ook met heel veel plezier deed. Ik krijg een complex IT-project op mijn bord waar ik heel veel zin in heb, zowel qua samenwerking met collega’s als in persoonlijke groei en uitdaging. Bring it on in 2017! Ik krijg superveel energie van mijn baan en voel me daar echt gezegend mee.

Ik heb een contract voor 36 uur per week, wat betekent dat ik per twee weken een dag vrij heb om aan mijn freelancewerk en reisblog te besteden. Eerlijk is eerlijk: dat is eigenlijk niet genoeg tijd om in mijn eigen werkzaamheden te steken en daar worstel ik wel regelmatig mee. Naast dit blog werk ik ook nog aan de website van Jesús, VisitaVinales.com, en het betekent dat ik bijna elke avond nog wel twee of drie uur op mijn laptop aan het werk ben. Stiekem een beetje teveel van het goede, maar er is zoveel te doen, ik vind het zo leuk en ik wil het allemaal zo graag! Die balans, dat wordt de challenge van volgend jaar.

Mijn blog in 2017

Het is jullie misschien opgevallen: de frequentie van mijn blogposts loopt achteruit. Mijn streven is 1 blog per week. In de realiteit ben ik al blij als ik 1 blog per maand haal. En mijn vorige blog is gepost op 14 november, dus dat is alweer zes weken geleden… In my defence: ik ben net terug van drie weken Colombia (supergaaf! Ga daar allemaal heen! Tofste land van Zuid-Amerika – nou vooruit dan, samen met Brazilië) en toen heb ik niet geblogd. Maar feit blijft dat het me maar moeilijk lukt om artikelen te schrijven en te posten. Ik heb er vaak geen puf voor, als ik overdag al van negen tot vijf achter een computer zit, ’s avonds ook vaak nog van acht tot tien of elf aan het typen ben om e-mails te beantwoorden of artikelen voor freelance-opdrachten uit te werken… En dat terwijl ik bloggen zo ontzettend leuk vind!

Ik heb mezelf opdracht gegeven niet te streng te zijn: bloggen moet leuk blijven en ik wil dus geen strakke deadlines of targets neerzetten. Dat zou de lol eraf halen en dan wordt het teveel een ‘moetje’. Maar ik wil wel echt graag weer wat meer gaan bloggen. En dat betekent dat ik moet kiezen, want het kan niet allemaal tegelijk. Het houdt in dat ik volgend jaar geen freelance artikelen meer zal schrijven in opdracht, waardoor ik iets meer tijd vrij hoop te maken voor mijn blog. Daarnaast wordt het de hoogste tijd dat Jesús weer naar Nederland komt, zodat hij mij kan helpen bij bepaalde klussen voor mijn blog, social media-accounts en zijn eigen website!

Love update <3

Wat mij brengt op het volgende punt: liefde! Natuurlijk de update waar jullie vast het meest op zitten te wachten. Het is ongelofelijk maar waar: we hebben nog steeds geen uitslag van de taaltoets voor het inburgeringsexamen die Jesús begin november heeft gemaakt op de Nederlandse ambassade in Havana. De uitslag zou twintig dagen duren werd in Cuba gezegd, maar na drie weken hadden we nog niks gehoord. Daarna vertrok ik naar Colombia voor drie weken en ik had verwacht dat de uitslag zou komen terwijl ik op reis was, maar nee hoor. Volgens de IND kan de uitslag tot acht weken duren, wat betekent dat we over één of twee weken een mail zouden moeten krijgen. Ik ben benieuwd…!

Ik had eerder dit jaar niet veel vertrouwen in een goede afloop van de taaltoets, want drie maanden bleek toch wel erg kort om Nederlands te leren. Maar Jesús vertelde me dat hij het makkelijker vond dan hij had verwacht. En dat betekent dat er dus een kans in zit dat hij de toets gehaald heeft… Superrrrspannend. De toets bestaat uit drie verschillende onderdelen en hij moet ze alle drie halen met minimaal een zes. Is dit gelukt, dan kunnen we een aanvraag indienen voor een verblijfsvergunning en zou Jesús over zo’n drie tot vier maanden in Nederland kunnen zijn. Is hij niet geslaagd voor de toets (of slechts voor bijvoorbeeld twee van de drie onderdelen) dan moeten we even nadenken wat we gaan doen: dan gaat Jesús ofwel meteen het examen herkansen in Cuba, ofwel opnieuw voor drie maanden naar Nederland om taalonderwijs te volgen en daarna terug naar Cuba om een tweede poging te doen voor de taaltoets. Het ligt een beetje aan het cijfer waarmee hij dan gezakt is.

Zolang we de uitslag niet weten, kunnen we niet echt plannen hoe de volgende stap eruit zal zien. En dat maakt dat we nu in een soort ‘wachtstand’ staan. Best wel vervelend, omdat we zoveel plannen hebben en nu even niks kunnen… Als het nog lang duurt voordat Jesús naar Nederland kan komen, wil ik weer graag voor een tijd naar Cuba. Want anders zien we elkaar zo lang niet! En in Cuba is altijd genoeg te doen en uit te proberen voor mijn blog. De wensenlijst is lang: plaatsen waar ik nog heen wil, nieuwe restaurants en bars om te testen, dingen om uit te zoeken over bussen en shared taxi’s… En natuurlijk om te kijken hoe druk het er op dit moment is. Vorig jaar november was ik overdonderd door de hoeveelheid toeristen in Cuba en dat is de afgelopen maanden alleen maar toegenomen! Tijd dus om weer eens poolshoogte te nemen.

Hoe gaat het met Jesús in Cuba?

Dat is een vraag die ik vaak krijg. Het antwoord: het gaat hartstikke goed! Buiten dat hij mij ontzettend mist, natuurlijk ;-) Er komen toeristen via zijn eigen website VisitaVinales.com naar Viñales, waar hij hier en daar wat fooi van opstrijkt. Hij heeft geïnvesteerd in het kopen van bouwmaterialen, zodat zijn ouderlijk huis opgeknapt kan worden, het oude dak eindelijk orkaanbestendig gemaakt kan worden en er kamers gebouwd worden die hopelijk in de loop van volgend jaar verhuurd zullen worden aan toeristen. Zie de foto’s van de verbouwing hierboven! Zo kan hij ook in de toekomst een zakcent verdienen en voor zijn ouders zorgen, die natuurlijk in Cuba achterblijven als hij straks naar Nederland verhuist. Helaas is zijn oma deze maand overleden, dat is erg verdrietig. Jesús was heel erg hecht met zijn oma; tot zijn vijftiende deelden ze samen een bed (dat kun je je in Nederland toch bijna niet voorstellen?). Maar, zijn oma was al een hele tijd ziek, volgens Cubaanse begrippen ook erg oud en het beste wat er eigenlijk kon gebeuren was dat ze rustig zou inslapen terwijl Jesús erbij was. En dat is precies hoe het is gegaan. Dus hoe verdrietig ook, het is ook goed zo, iedereen heeft er vrede mee. Het zorgde er wel voor dat ik me echt heel ver weg voelde, want dan is de afstand toch ineens wel enorm en is ook het feit dat Cuba zo slecht bereikbaar is per mail/whatsapp/skype niet heel tof. Ik kan niet wachten tot ik Jesús straks weer een knuffel en zoen kan geven na deze heftige tijd.

Toekomstplannen

Nou, plan 1 is duidelijk: een verblijfsvergunning voor Jesús verkrijgen zodat we samen in Nederland kunnen wonen. We hebben ondertussen bijna drie jaar een relatie en het wordt eens tijd dat we samen ergens kunnen neerstrijken en een ‘thuis’ kunnen opbouwen.

Ten tweede wil ik graag veel plezier en voldoening uit mijn baan blijven halen. Het is de plek waar ik 36 uur per week ben, ik zie mijn collega’s meer dan mijn eigen vrienden en mijn gave project voor het komende jaar zorgt hopelijk voor drive, plezier en persoonlijke uitdaging.

Mijn derde plan voor het komende jaar is om mijn blog verder uit te breiden. Ik heb een wensenlijst van hier tot Tokyo, met een nieuwe vormgeving, nieuwe homepagina, nieuwe huisstijl, natuurlijk veel meer artikelen over Cuba, zelfs een speciale Cuba-afdeling op mijn blog, misschien zelfs een e-book, regelmatige artikelen over andere bestemmingen, een nieuwe serie over Colombia… Ook wil ik mijn blog graag uitbreiden naar 10.000 unieke maandelijkse bezoekers. Ik ben goed op weg, maar met wat meer tijd en aandacht moet ik nog veel meer gave artikelen voor een grotere doelgroep kunnen schrijven.

Ohja, en ik zou ook graag eens op een persreis voor reisbloggers mee gaan, want dat is er tot nu toe nog niet van gekomen. Ik weet heus dat persreizen niet zaligmakend zijn (en ik heb al een paar keer nee gezegd omdat het niet uitkwam en soms ga ik ook gewoon liever op eigen houtje naar een stad of land in plaats van in een vast programma), maar het zou toch een leuke ervaring zijn.

Reizen in 2017

En dat brengt me bij het laatste punt: welke reizen staan er voor 2017 op de planning? Het antwoord daarop beangstigt me een beetje: eigenlijk nog helemaal niks. Nul! Ik vermoed dat ik begin 2017 weer eens naar Cuba ga, om de tijd te overbruggen voordat Jesús naar Nederland kan komen. Anders zien we elkaar zo lang niet… Daarnaast heb ik al twee vliegtickets op zak voor een reis naar Sri Lanka in april/mei, maar die reis zou wel eens opgeschoven kunnen worden. Ik moest de tickets boeken omdat ik vluchtenvouchers had die zouden verlopen, maar het ticket heeft flexibele voorwaarden en ik kan het ticket nog verzetten. Ik denk dat het najaar een betere reisperiode zou zijn, zowel qua werkschema als qua privé (Jesús moet immers het liefst wel mee, haha). Als Jesús in Nederland is zullen er ook nog wel een paar trips binnen Europa op de planning staan. De wensenlijst bestaat op dit moment uit de volgende steden: Bilbao, Napels, Nice, Gdansk en Riga. Na ons bezoek aan Rome afgelopen september (ik moet er echt eens over schrijven, maar oh oh wanneer dan toch?) heb ik besloten geen populaire en toeristische (hoofd)steden in Europa meer te bezoeken, want ik vond Rome echt een enorme deceptie. Dan liever wat minder bekende en juist wél verrassend leuke steden ontdekken, dus dat is het plan voor komend jaar. Ik heb zin in 2017, dat is wel duidelijk denk  ik!

Op de hoogte blijven?

Wil je op de hoogte blijven van hoe 2017 zich ontwikkelt op het gebied van liefde, Cuba-artikelen of toekomstige reizen? Volg mijn blog dan op Facebook, Instagram of Twitter! Of meld je in de kolom hiernaast aan onder het kopje ‘Niks missen?’ zodat je een seintje krijgt bij elk nieuw artikel dat ik plaats.

Zo, volgens mij zijn we weer even bijgepraat. Ik hoop dat jullie allemaal fijne kerstdagen hebben gehad en ik wens iedereen een fijn, gezond en reislustig nieuw jaar. Tot in 2017!