Winter in Belgrado: sneeuwpoppen en schaatspret!

Wie mijn Instagram of Facebook-account volgt, heeft het al kunnen zien: er is hier in Belgrado in januari een flink pak sneeuw gevallen! Superleuk, want we zijn hier zodat Jesús een échte winter kan meemaken. Nou ja, ook omdat Servië visumvrij is voor Cubanen natuurlijk, maar die winter is een leuke bijkomstigheid. Veel mensen hadden me van tevoren gewaarschuwd: een winter in de Balkan, wist ik dat wel zeker? En dat zelfs met een tropische Cubaan…? :-)

Grote kou voor een tropische Cubaan

Ik ben vroeger als kind vaak met mijn ouders en broer & zus op wintersport geweest. Tegenwoordig doe ik er al jaren niet meer aan, want zomervakanties winnen bij mij nou eenmaal altijd van wintervakanties. Vooral vanwege het geld, want voor de kosten van een weekje wintersport kan ik ongeveer drie weken backpacken in een exotisch en warm land. Maargoed, ik ken de besneeuwde winters dus wel en hou van de blauwe luchten, droge kou en een dik pak kraaksneeuw.

Voor Jesús zit het natuurlijk een beetje anders. In Cuba wordt 15 graden gezien als extreme kou en sneeuw is iets wat alleen bekend is van tv. Toen we in Bolivia waren heeft Jesús voor het eerst echte sneeuw gezien, een dun poederlaagje op de hoogvlakte bij Uyuni en dat was behoorlijk spectaculair. Maar hier in Servië hoopte hij op een echt dik pak. Er werd ons verteld dat we daar niet teveel op moesten hopen, want dat gebeurt in de stad Belgrado niet zoveel vanwege het vele verkeer en de stadswarmte.

Sneeeeeeeuw!

Nou, na weken van zacht winterweer (tot 17 graden aan toe zelfs) werden de gebeden begin januari gehoord: sneeuw! En niet zo’n beetje ook, maar drie dagen lang een dik vers pak! Jesús was op de eerste ochtend al niet meer te houden, die wilde gelijk na het ontbijt naar buiten, haha. Als een soort van kwispelende hond :-)

We waren er overigens wel goed op voorbereid, op die kou. Ik was in Nederland al meerdere keren de stad in geweest voor hem en mij, en tja, hoe kies ik de juiste skikleding? Je weet nooit wat het weer gaat doen en voor Jesús was het de eerste keer dat hij echte winterkleding nodig had. Maar uiteindelijk hebben we via familie en collega’s twee skibroeken kunnen lenen. Mijn moeder had zelfs een klein thermo-pakketje gemaakt met skisokken en warme sjaals zodat Jesús de kou goed zou kunnen trotseren.

Snow angels en schaatsende Cubanen

Daarna zijn we naar buiten gegaan en hebben een sneeuwpop gemaakt! En ik heb zelfs op het grasveld voor ons huis een ‘snow angel’ gemaakt, maar dit ging Jesús toch wat te ver… Dat zag er een beetje te koud uit. Samen met een leuk Servisch-Cubaans stel zijn we gaan schaatsen en ook dat was een groot succes. Schaatsen met twee Cubanen was sowieso behoorlijk hilarisch, en na wat wiebelige eerste stapjes kon Jesús voorzichtig (en wild met zijn armen rondzwaaiend) wat rondjes maken. Top! Ik denk dat ‘ie vanaf nu wekelijks wil, want het was echt heel leuk. Het was tig jaar geleden dat ik had geschaatst, maar na een paar rondjes op mijn geleende ijshockeyschaatsen kreeg ik zelfs het pootje-over weer aardig onder de knie. Als afsluiter nog een glühwein en we waren helemaal blij.

Winter van korte duur

De winter was overigens van korte duur… Na een zachte decembermaand en een paar dagen dikke sneeuw, liep het kwik daarna al gauw weer op tot 18 graden! Heel vreemd. Maar stiekem ook best wel lekker. We zijn wel nog van plan een keertje te gaan skiën hier in Servië, waarschijnlijk in Kopaonik – een leuke originele en opkomende plek voor skiërs! – komende maand, dus dan hebben we nog wel weer even wat meer sneeuw nodig. Nu we hebben besloten niet door te reizen naar Azië maar af te buigen richting Nederland, zijn al die zomertops, korte broeken en de klamboe sowieso al wat overbodig geworden, dus ik hoop dat die skibroeken niet ook onverrichter zaken mee terug naar Nederland gaan! :-)

Opvallende observaties in Belgrado

Als afsluiter van deze blogpost leek het me leuk nog wat observaties met jullie te delen, die we na bijna negen weken in Belgrado steeds opvallend zien terugkeren…:

* Uggs zijn hier nog steeds in. De echte, maar vooral ook de neppe knalroze en zilverglitter-variant. Zonder enige vorm van westerse mediabeïnvloeding zei Jesús uit zichzelf: dios mío, wat een lelijke schoenen! En daarmee is het dus objectief vastgesteld.

* Verder is het trainingspak hier een absoluut normaal geaccepteerd kledingstuk voor overdag. Eerst dacht ik dat de helft van alle mannen op straat onderweg was naar de sportschool, maar nee hoor, dat is gewoon casual streetwear. Enig.

* Bijzonder weinig mensen spreken Engels. Minder dan ik dacht. De jongere generatie vaak wel, maar veel middelbaar winkelpersoneel totaal niet. Best een uitdaging als ze jou dan iets willen vragen over je wisselgeld/plastic tasje/tros tomaten/buskaartje* (vul maar in, allemaal echt gebeurd) en jij er geen snars van begrijpt.

* Verbazingwekkend veel van deze winkeldames begrijpen dan wel weer Spaans! Dat komt doordat Zuid-Amerikaanse telenovelas heel populair zijn op de Servische tv en heel de vrouwelijke helft van de natie meeleeft met de Mexicaanse en Venezolaanse Bold and the Beautiful. Ze spreken zelf geen woord Spaans, maar begrijpen wel bijna alles wat wij zeggen. Handig!

* Verder betaalt hier helemaal niemand voor de tram of bus in de stad. Er is een modern en handig systeem met digitale OV-chipkaarten, maar niemand scant (of heeft) een chipkaart. Blijkbaar is het een publiek geheim dat het OV geprivatiseerd is door een bedrijf dat geld probeert wit te wassen en iedereen weigert hierdoor een cent aan dit bedrijf te geven. Aldus onze Servische vrienden. Na een maand braaf OV-chippen hebben wij sinds een tijdje geen geld meer op onze kaart staan en zijn we vooralsnog ook even ‘vergeten’ dat er opnieuw op te zetten.

* Je mag in Belgrado binnen in elke bar roken. Gatver! Ik las dat sinds 1 januari van 2016 dit nu officieel verboden is hier, maar ik heb er nog helemaal niks van gemerkt. Na een dag werken in de koffiebar, kunnen alle kleren zo, húp, de wasmand in. Ik krijg er spontaan nostalgische gevoelens van richting mijn studententijd.

Goed, tot zover de update over onze Servische winter en wel & wee. Здраво vanuit Belgrado!

Vind je het leuk om op de hoogte te blijven van onze avonturen? Volg dan mijn Instagram & Facebook-account!