persoonlijktoekomst

Persoonlijke update! Waar is Jesús…?

29 juni 2017 25 Comments

Het is de vraag die mij de afgelopen weken het vaakst gesteld is: waar is Jesús? Is ‘ie nog in Nederland of is ‘ie alweer… terug naar Cuba? En daar achteraan komen natuurlijk direct de vragen over hoe het met mij gaat, hoe het met ONS gaat, hoe het met Jesús zijn Nederlands gaat én wat onze komende plannen zijn in deze bureaucratische molen van onze eigen Grenzeloos Verliefd-aflevering. Vandaag op mijn blog: de antwoorden op al jullie vragen ;-)

Om bij de eerste vraag te beginnen: Jesús is helaas alweer in Cuba. Hij kwam begin maart naar Nederland en met het standaard Schengenvisum van 90 dagen moest hij begin juni Europa weer verlaten. Jeetje en de tijd is echt voorbij gevlogen!

Drie maanden Europa

We hebben de afgelopen drie maanden heel veel leuke dingen gedaan samen. We zijn een weekend naar Porto geweest, waar we genoten van port, petiscos en fantastische gevels vol tegeltjes. We maakten ook een citytrip naar Nice, mijn eerste keer aan de Côte d’Azur en Jesús’ eerste keer in Frankrijk. Beide citytrips waren echt heerlijk – en Nice ook nog eens letterlijk, want we deden er een heel leuke foodtour. Ook fietsten we in Nederland een weekend door de bollenvelden rondom de Keukenhof, iets wat al lang op mijn bucketlist stond. Zo leuk!

Verder genoten we van de ‘gewone’ dingen, zoals weekendjes naar mijn ouders in de Achterhoek, bezoeken aan de woonboulevard, ontbijten en lunches in geweldige koffiebars in Den Haag en glazen bier en wijn met mijn vriendinnen. Zoals ik vorige keer na Jesús’ verblijf van drie maanden ook al schreef, zijn het vooral de kleine alledaagse dingen die heerlijk zijn met z’n tweeën. Het zijn dingen die ik heus alleen kan, maar waarvan het gewoon een stuk gezelliger is als je het samen met je lief kunt doen <3

It’s complicated…

Maar… het was niet alleen maar rozengeur en maneschijn. We hebben deze keer een behoorlijk ingewikkelde tijd doorgemaakt, waarbij vanuit Jesús ineens de vraag opkwam: wil ik eigenlijk wel voor altijd in Nederland wonen? Wil ik mijn familie en vrienden in Cuba achterlaten, wil ik uit mijn cultuur stappen en op een nieuwe plek helemaal opnieuw beginnen met het opbouwen van een leven? Hij besefte zich eens te meer dat op vakantie zijn in een land wel echt iets anders is dan emigreren. Of misschien besefte hij het zich voor de eerste keer pas écht. En hij wist het niet meer, wat hij nou wilde.

Jeetje wat was dat een ingewikkelde periode. Ik wilde hem de tijd geven om zelf de antwoorden te vinden op deze vragen, want hij moet het zélf voelen. Het heeft geen zin als ik hem mijn keuzes opdring, want ik wil dat hij ook zelf bewust kiest voor de toekomst. Voorheen volgde hij altijd in mijn voetstappen, ik stippelde onze toekomst uit en hij ging met me mee. Maar nu het in Viñales goed gaat, nu zijn bedrijfje lekker loopt en hij voor het eerst in Cuba iets opbouwt, hoeft hij misschien iets minder mij te volgen. En kan hij zelf ook een andere keuze maken. Ik vond dat ontzettend spannend en wist tegelijkertijd ook dat het goed was om door deze fase heen te gaan.

Cultuurshock

Daar kwam bij dat Jesús in deze periode zo ongeveer alles aan Nederland begon te haten. Maar dan ook echt álles. Stomme aardappels. Stomme buren die geen hallo zeggen. Stomme taal. Stomme vriendschappen die je hier niet zomaar opbouwt. En stomme lelijke bakstenen overal… Hij miste Cuba, het leven buiten, de gemeenschapszin, zijn buurt, zijn familie. Hij miste zelfs de duiven die hij thuis houdt. Het was het typische voorbeeld van een cultuurshock, waarbij eerst alles in het nieuwe land geweldig is, je er daarna aan begint te wennen en je er vervolgens enorm tegen gaat afzetten.

Misschien is dat ook waarom ik nog niet eerder een persoonlijke post heb geschreven over onze drie maanden samen in Nederland. Omdat het best even een hele tijd ingewikkeld was. En ik heb getwijfeld of ik hierover zou schrijven, maar aangezien de ondertitel van mijn blog is ‘over reizen, avonturen, LIEFDE en natuurlijk Cuba’ neem ik jullie toch mee in dit deel van het proces.

De allerliefste

Gelukkig was één ding wel kraakhelder: wij vinden elkaar echt nog steeds de allerliefste. De gedachte dat Jesús niet in Nederland zou willen wonen en ik niet in Cuba, maakte ons zó verdrietig dat we ervan schrokken. En des te overtuigder waren we van het feit dat we het moesten laten slagen. Ook als dat zou betekenen dat ik misschien het idee weer zou moeten toelaten dat we toch in Cuba zouden kunnen gaan wonen. Terwijl ik dat om meerdere redenen niet wil – o.a. vanwege slechte gezondheidszorg, slecht onderwijs voor toekomstige kids en een gebrek aan internet, vrijheid en werkgelegenheid (bijna op volgorde van belangrijkheid…).

Weer in Cuba

En nu is Jesús weer terug in Cuba. Hij heeft de drie maanden in Nederland gewoon volgemaakt hoor. En ik moet zeggen: tegen het einde ging het alweer een stuk beter met hem. Hij maakte wat vrienden in Den Haag, vorderde enorm met zijn Nederlandse taallessen en ook het weer knapte op, waardoor hij niet alleen maar grijze saaie bakstenen zag als hij uit het raam keek. Maar wat hij écht nodig had, was weer even in Cuba zijn. Zodat hij kon voelen hoe het leven daar is, wat hij daar heeft en hoe de toekomst er daar uit zou kunnen zien.

Ondertussen is hij bijna vier weken terug en ik kan je zeggen: onze toekomst ligt gewoon in Nederland hoor. Gelukkig! Cuba is natuurlijk ook niet echt het beloofde land, en dat realiseert Jesús zich ook. Twee weken lang lege schappen in de winkels, het gebrek aan bouwmaterialen, de eeuwige lethargie van het dagelijkse leven en mensen die het één zeggen en het ander doen, en Jesús was er al weer klaar mee. En tja, ook dat hoort bij een cultuurshock: het ophemelen van het thuisland, terwijl dat natuurlijk ook niet realistisch is. Want daarna gaat die roze bril ook weer af en is dat land ook maar heel gewoon, met alle imperfecties. En dat is precies wat er dus gebeurde.

Contact houden met Cuba

Ohja, nog een vraag die vaak gesteld wordt… Hoe houden wij nou contact met elkaar? Want internet in Cuba is een ingewikkeld verhaal (je leest hier mijn artikel met het laatste nieuws over internet in Cuba). Nou, zie hierboven! We houden vooral contact door één keer per week te videobellen met de app IMO, door twee of drie keer per dag kort te mailen en door het sturen van selfies. Voor veel LAT-stellen is WhatsAppen en Facetimen een vast onderdeel van de dag, maar wij ‘zien’ elkaar maar één keer per week! Tja, het went zullen we maar zeggen. Maar leuk is anders.

Dus, wat nu?

Okido, terug naar de toekomstplannen. Jesús gaat nu dus gewoon verder met het traject om een verblijfsvergunning voor Nederland aan te kunnen vragen. De eerste stap is het halen van de Nederlandse taaltoets, waar hij de vorige keer in januari voor gezakt is. Hij heeft het examen in Cuba ondertussen alweer achter de rug (de tijd vliegt, ik zei het toch!) en binnen nu en zo’n zes weken verwachten we de uitslag. Hij had er een goed gevoel over, maar het kan alle kanten op natuurlijk. Áls hij de toets gehaald heeft, dan hoeven we alleen nog een ongehuwdheidsverklaring te regelen, zestig kantjes aanvraagpapieren in te vullen, onze relatie van 3,5 jaar gedocumenteerd te overleggen, mijn volledige financiële situatie door te lichten en tien foto’s, twintig stempels en dertig handtekeningen aan te leveren. Piece of cake ;-) En dan zou hij aankomende november zo’n beetje weer in Nederland kunnen zijn. Wish us luck!

Vamos a Cuba! – voor vakantie dan hè

Natuurlijk duurt november wel echt nog veel te lang en daarom heb ik weer een trip naar Cuba ingepland. Hoera! Het is alweer meer dan een jaar geleden dat ik in Cuba was. Eind augustus ga ik voor drie weken die kant op en ik ben nu al helemaal verheugd over alle dingen die we gaan doen. Er zijn nieuwe plekken waar ik graag heen wil, zoals Sancti Spiritus, Remedios en Guardalavaca. Ook wil ik een paar plekken opnieuw bezoeken omdat ik er drie jaar geleden voor het laatst was, zoals Playa Larga en Cienfuegos. En-en-en: we gaan weer naar Baracoa! Whoehoeeee. Ohja, we gaan ook een paar dagen naar Havana want ik heb een hele lijst aan nieuwe hippe restaurants en excursies ‘with locals’ die ik wil uitproberen. Leukleuk! Als ik een hond was zou ik nu kwispelen, haha. Zo blij ben ik om weer naar Cuba te gaan. En naar Jesús natuurlijk ;-)


Zo, jullie zijn weer even bijgepraat. Ben ik nog een vraag vergeten? Stel ‘em gerust hieronder, vind ik alleen maar leuk. Chao!

Artikelen die je misschien ook leuk vindt:

25 Comments

lottevdw 30 juni 2017 at 07:18

Woohoo, fijn om weer een update te lezen! En wat een boterham is het seg: de ups and downs die je hier beschrijft, zijn inderdaad pittig. Gelukkig zijn jullie er samen uitgekomen. :-) Super dat je binnen twee maanden weer naar Cuba gaat, en voor je het weet is daarna vast wel november. Ik duim voor goede resultaten van de test en alvast veel succes met de bureaucratische mallemolen!

Reply
Edith 2 juli 2017 at 15:06

Dank Lotte, ik hoop ook dat de maanden voorbij vliegen ;-)

Reply
Shirley 30 juni 2017 at 08:03

Kan me de gevoelens heel goed voorstellen. Dat heb ik met mijn vriend die in België woont al en dat is niet eens zo’n cultuurshock. Ik ben blij om te lezen dat jullie er toch uit zijn gekomen. Spannende periode. Hopelijk heeft hij zijn toets gehaald. Fijn vooruitzicht dat je weer naar Cuba gaat!

Reply
Edith 2 juli 2017 at 15:07

Haha, ja België of Cuba is misschien niet helemaal hetzelfde, maar hoe dan ook geeft ook dan iemand zijn ’thuis’ op om bij de ander te gaan wonen.

Reply
Lineke 30 juni 2017 at 09:47

Leuk geschreven Edje!

Reply
Edith 2 juli 2017 at 15:07

Dank! :-D

Reply
Jennifer Bakrude 30 juni 2017 at 13:25

Wat een heerlijk stukkie tekst weer, Eddie! Ik ben blij dat jullie het zo goed maken, ondanks de ups and downs. We moeten echt snel weer bijkleppen, gelukkig is facetime tussen NL en de US wel makkelijk… :) Ik duim voor een positeve uitslag van Jesus z’n NL toets in Cuba! Xxx

Reply
Edith 2 juli 2017 at 15:08

Thx Jen, ja Facetimen moeten we zeker even snel doen! En dan dat ik deze keer niet je oud-collega eerst app die nu je nummer heeft… Want na drie keer is hij dat nu wat beu denk ik ;-) Xx

Reply
My Curly Way 30 juni 2017 at 19:11

Heel leuk artikel, mooi om op deze manier een kijkje in jullie leven te krijgen. Ben benieuwd naar je verhalen na je reis in augustus en ik duim voor de test van Jesús!

Reply
Edith 2 juli 2017 at 15:09

Dank Dayna, en ik ben ook benieuwd naar de trip in augustus en alle toffe nieuwe dingen die we dan gaan ontdekken!

Reply
Robert | Traveljunks 1 juli 2017 at 07:20

Ik vroeg me laatst ook af of jullie nu in Nederland of in Cuba zaten, dus leuk om even bijgekletst te worden. Ik weet al welk interview morgen in de herhaling gaat op Facebook.. ;-) Ik zal voor hem duimen, dat hij mooi mag slagen voor die Nederlandse taaltoets!

Reply
Edith 2 juli 2017 at 15:10

Zo leuk dat je die weer gedeeld hebt Robert, dank! Ook namens Jesús :-)

Reply
Anne van den Ouwelant 1 juli 2017 at 10:19

Jeej! Super leuk om zo bij te lezen! Wat schrijf je toch heerlijk, lieve Edith! Genieten!!! (Dubbelop, omdat ik een van jouw gelukkige vriendinnen ben, die dit allemaal ook nog eens van dichtbij mag meemaken :-)…) Liefsssssss!

Reply
Edith 2 juli 2017 at 15:10

Nou hè, vooral die downs zijn van dichtbij echt genieten ;-) Haha nee grapje, ben blij dat je altijd wil luisteren, of ik nou blij of chagrijnig ben! <3

Reply
Karlijn 1 juli 2017 at 17:00

Ah fijn, een update! Ik ben blij om te lezen dat jullie er samen uitgekomen zijn en dat Jesús toch er toch voor heeft gekozen het traject naar een verblijfsvergunning door te zetten. Wel jammer dat het zo’n ingewikkelde tijd is geworden in Nederland, maar het was even nodig blijkbaar. Ik begrijp ook wel dat het voor Jesús heel lastig is, want je thuisland blijft toch je thuisland. En Nederland is in veel opzichten natuurlijk ook stom ;) Ik duim voor zijn taaltoets!!

Reply
Edith 2 juli 2017 at 15:13

Ja Cuba zal altijd zijn thuis zijn natuurlijk, hoewel het misschien als vakantieland voor af en toe beter is dan als land om voor altijd te wonen. Dat vindt hij zelf meestal ook als hij weer een paar weken in Cuba is, dan is hij er al weer klaar mee… Dank voor het duimen, ik zal het nieuws natuurlijk meteen delen!

Reply
Sabine 2 juli 2017 at 14:28

Wat een fijne update! Heel begrijpelijk dat jullie hier zo over nadenken en hoe hij zich voelt. Ik weet ook veel Colombianen die uiteindelijk altijd terug willen naar hun eigen land, het gemis van familie, de cultuur en het eten is dan toch te groot. Jimmy zou juist heel graag naar Nederland willen haha. En ik weet zeker dat het Jesús ook enorm gaat bevallen. Zeker voor hem zijn er zoveel voordelen te bedenken. Tenminste zijn jullie dan samen en echt dat maakt zoveel goed! Nu die taaltoets afwachten: spannend!

Reply
Edith 2 juli 2017 at 15:15

Ah ja, dat achterlaten van je thuisland is ook nogal wat! Ik kan me voorstellen dat we in de toekomst wellicht wel in Cuba zouden kunnen wonen, maar dat zie ik de komende 10 of 15 jaar niet gebeuren. Liever niet ;-) En wonen in Colombia of Cuba is toch ook anders, ik denk dat jullie in Colombia meer mogelijkheden hebben dan wij in Cuba zouden hebben. Ik kan daar niet werken, niet bloggen, gezondheidszorg is niet goed, er zijn geen spullen te krijgen… Het is echt te ingewikkeld. Denk je dat jij en Jimmy ooit naar Nederland zouden gaan?

Reply
Sabine 2 juli 2017 at 15:28

Precies! Cuba is echt een ander verhaal. Mogelijk zouden we ooit terug gaan of naar een ander land in Europa, maar dat kan alleen als Jimny daar kan werken. Als arts heeft hij veel beperkingen namelijk. Helaas :)

Reply
Robin Valentine 5 juli 2017 at 12:42

wat leuk om te lezen! hopelijk kunnen jullie snel samen zijn en gaan de taaltoetsen goed :)

Reply
Edith 6 juli 2017 at 11:36

Dank je wel Robin, dat hopen wij ook!

Reply
Marcella 6 juli 2017 at 11:08

Fijne update! Ook ik vroeg me af hoe het nu met jullie beide is. Het was dus een lastige periode, maar ook wel logisch zoals je het omschrijft. Wel fijn dat jullie eruit zijn dat jullie gaan wonen in Nederland én dat het examen alweer gemaakt is. Ik duim voor een goede uitslag natuurlijk! Fijn dat jij een reis naar Cuba hebt geboekt. Heerlijk om weer even samen te zijn. 1x per week bellen is ook niet niks natuurlijk. Succes met alles, ik duim heel hard voor een mooie toekomst voor jullie samen!

Reply
Edith 6 juli 2017 at 11:37

Ja het was een tikje turbulent afgelopen maanden ;-) Ik heb enorm veel zin om in augustus weer naar Cuba te gaan! Om Jesús te zien natuurlijk, maar ook om nóg weer nieuwe plekken te ontdekken in Cuba. En lief dat je meeduimt, dank!

Reply
Malou 8 juli 2017 at 22:19

Hè jeetje, wat heftig! Fijn dat het allemaal weer ok is en hij Nederland weer leuk vindt. ;-) hopelijk haalt hij z’n examen! Oh en deze buurvrouw is ‘m niet tegengekomen hoor want ik had ‘m zeker gedag gezegd! Haha!

Reply
Edith 9 juli 2017 at 12:34

Haha hij was er toch echt! Hopelijk kun je binnenkort snel naar ‘em zwaaien ;-)

Reply

Leave a Comment

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.