persoonlijkreizen

Jesús’ eerste keer in Europa! Wat vindt hij er tot dusver van?

4 januari 2016 16 Comments

Een van mijn best gelezen artikelen in 2015 was het ‘interview‘ dat ik deed met Jesús, aan het einde van onze reis van een half jaar door Ecuador & Bolivia. Blijkbaar waren jullie reuze-nieuwsgierig hoe hij als Cubaan deze trip naar een totaal andere wereld had ervaren! En ik snap het volledig hoor, want ook ik vind het heel bijzonder om steeds te zien hoe hij dingen beleeft. Daarom nu een vervolg in deze serie (hihi): wat vindt Jesús van zijn eerste bezoek aan Europa, hier in Servië?

belgrado-sneeuw-gooien

Sinds enkele weken houdt Jesús zelf ook een blog bij, op ElViajeroCubano.com – oftewel ‘De Cubaanse Reiziger’. Hij was er in Ecuador & Bolivia al mee begonnen, maar kon toen de motivatie niet echt opbrengen om te schrijven voor een digitaal publiek dat hij niet kent. En dat terwijl ik direct een gat in de bloggersmarkt zag, haha. Toch begint het concept van internet steeds meer te landen, want sinds we in Servië zijn heeft hij zijn blog weer nieuw leven ingeblazen. En hij vindt het elke week leuker! Hij schrijft (natuurlijk) in het Spaans, en dus is het voor velen van jullie niet te volgen. Daarom zal ik hier stukken van zijn blog vertalen, zodat jullie zijn belevenissen kunnen volgen!

Ons appartement via Airbnb

“Het is voor mij echt bijzonder om in Servië te zijn. Ik ben geboren in een land waar alles oud is en je bijna geen moderne dingen aantreft. Edith zegt dat Servië nog steeds niet echt een heel ontwikkeld Europees land is, maar ik vind het hier geweldig. Het transportsysteem met trams en bussen werkt supergoed, de mensen zijn heel beleefd en gedragen zich zo goed opgevoed en ons huis is fantastisch! We huren hier in Belgrado een appartement via Airbnb en het is top. Hoe stevig en veilig het gebouwd is, de simpele en rustige kleuren van de muren en meubels (en niet zo schreeuwerig felroze of groen als in Cuba) en hoe schoon het is… De keuken heeft warm water dat uit de kraan komt, een grote koelkast en onze grote trots: een afwasmachine. Mijn moeder zou me niet geloven als ik haar zou vertellen dat we hier een machine hebben die onze borden afwast, haha. Verder is er een wasmachine, een stofzuiger… Misschien is het gek dat ik al deze dingen opnoem, maar voor mij is dit allemaal nieuw en ik vind het briljant. Alsof ik in een nieuwe wereld ben beland.”

maquinas-platos-casa

De kou: toch wel een tikje fris…

“Goed, ik dacht dat ik de kou wel zo’n beetje had ervaren in Ecuador en Bolivia. Maar ik realiseer me nu dat dat niet het geval is! Ik hou van de kou, maar jeetje het is hier wel echt heel koud. We wilden naar Servië om een Europese winter mee te maken, met kerst en lampjes en sneeuw. En kou. Nou, dat is gelukt hoor! Edith is aan de kou gewend omdat ze Nederlands is en zij kan er goed tegen, maar ik heb echt wat extra dikke truien en sokken moeten kopen. Het is deze week begonnen met sneeuwen en hoewel ik al die sneeuw echt geweldig vind, hou ik het buiten niet zo heel lang vol, haha! Pfff, mijn handen en vingers doen steeds zo veel pijn… Gelukkig kan ik hier steeds even ‘pauze’ nemen van de kou buiten, want binnen is er overal verwarming, in café’s, in winkelcentra en zelfs in de tram.”

frio-manos-belgrado

Bomen zonder bladeren

“In Cuba komt het bijna niet voor dat het enkele maanden achter elkaar slecht weer is. En al helemaal niet dat het heel koud is. Maar hier in Belgrado in de winter is dat anders. Voor mij is het gek dat de zon om 4 uur ’s middags al onder gaat en er maar zo weinig zonlicht is op een dag. En al die bomen zonder bladeren zijn voor mij ook maar een trieste aanblik. Ik krijg er een beetje het gevoel van dat de natuur en de wereld om mij heen dood is… Als ik dat dan zo zie, bedenk ik me altijd dat ik zelf echt op een van de mooiste plekken in de wereld ben geboren: de vallei van Viñales, vol tabaksvelden en palmbomen. Maargoed, Edith zegt dat alles hier in de lente en zomer weer mooi wordt. Gelukkig maar.”

Niemand spreekt Spaans

“Het is voor mij de eerste keer dat ik op een plek ben waar ik met niemand kan praten, omdat ik de taal niet spreek. Zeker in het begin voelde ik me daar wel een beetje treurig over en ik was bang dat ik me erg zou gaan vervelen. In Cuba ken ik iedereen, elk gezicht in mijn dorp en elke hond op straat is bekend voor me. En hier ken ik niemand en kan ik met niemand praten… Wat een ervaring. Zelfs Edith heeft het soms moeilijk, want ook Engels wordt hier maar weinig gesproken! Zeker in de wijk van Belgrado waar wij wonen, daar moeten we met handen, voeten en een grote glimlach onze dagelijkse boodschapjes doen. Zelfs het schrift is totaal anders, want ze gebruiken hier cyrillische letters… Gelukkig zijn de mensen wel heel aardig, dat valt me echt op. Bijna iedereen geeft ons een glimlach en vindt het ontzettend grappig dat we buitenlanders zijn die geen woord van hun taal spreken. Met uitzondering van de serveerster in onze vaste koffiebar (wat een stuk chagrijn is dat) zijn alle Serviërs echt heel aardig.”

servie-belgrado-winkelstraat


 

Nou, tot zover het ‘interview’, haha! Ik wist dat de kou heel heftig zou zijn, ondanks dat Jesús maar blijft zeggen dat ‘ie van de kou houdt. En ik wist ook dat het lastig zou worden in een land waar niemand Spaans spreekt. Maar onze aanpak van stap-voor-stap lijkt heel goed te werken, eerst Ecuador & Bolivia, nu een Europees land (dat nog steeds een tikje socialistisch werkt), en Jesús voelt zich hier echt hartstikke prima. Nog beter dan dat ik had verwacht, hij volgt dagelijks  zijn Engelse lessen, schrijft voor zijn blog, is bezig met zijn nieuwe website www.VisitaVinales.com en gaat in z’n eentje naar de buurtwinkel en supermarkt – terwijl ik online mijn werk doe.

Latino’s in Belgrado!

Verder hebben we gelukkig via een Facebookgroep voor buitenlanders in Belgrado een groep Spaanssprekende mensen leren kennen. En dat is echt top! Het is een gemengd gezelschap van Serviërs die Spaans studeren tot een Venezolaanse, een Argentijn, een Peruaan, een Mexicaanse en zelfs een Spaans sprekende Rus. We hebben ook een Servisch-Cubaans stel ontmoet, dus ons sociale leven bestaat op dit moment eigenlijk alleen maar uit Spaanssprekenden. Hartstikke gezellig, morgen is er weer een salsafeestje, natuurlijk met traditionele Servische rakija erbij!

fiesta-belgrado

Voor degenen die wel Spaans kunnen, Jesús heeft ondertussen twee artikelen geschreven over zijn eerste indrukken en ervaringen in Belgrado:

Mi primera vez en Europa: Serbia!
Un mes en Belgrado – mis observaciones

Ennehhh, je kunt Jesús sinds kort ook volgen op Instagram: @elviajerocubano! :-)

Artikelen die je misschien ook leuk vindt:

16 Comments

bohemiandreams.nl 4 januari 2016 at 20:47

Oh heerlijk dit, het had van mijn vriend zijn hand kunnen komen alleen schrijft hij nooit :’D. Te gek! Haha, gek moet dat zijn he, die omgekeerde ‘moderne’ wereld die ze alleen uit de film kennen.

Reply
Edith 6 januari 2016 at 09:55

Haha ja joh, de verbazing over bijvoorbeeld herfstbladeren en aardbeiden is geweldig, die zijn alleen bekend uit films :-)

Reply
Eva - eighty7 4 januari 2016 at 22:13

Superleuk om zijn ervaringen te lezen! Wij staan bij veel dingen nooit meer stil; juist leuk om eens te lezen wat voor hem allemaal nieuw en interessant is. Misschien kan hij zijn Spaanse schrijfjes over een tijdje wel vertalen in het Engels… zou leuk zijn ;-)

Reply
Edith 6 januari 2016 at 09:56

Nou dat zou zeker leuk zijn! En een goede uitdaging voor hem, haha. Ik zeg ook steeds dat Nederlands leren niet zo nuttig is, beter Engels :-)

Reply
Desi 4 januari 2016 at 23:22

Ah wat leuk om te lezen. Ik heb er nog nooit bij stilgestaan dat een vaatwasser heel ongewoon kan zijn voor iemand. Mooi, die verwondering.

Reply
Edith 6 januari 2016 at 10:05

Dank voor je reactie Desi! Het feit dat dit soort ‘normale’ dingen voor hem zo bijzonder zijn, doet mij soms ook weer even anders kijken naar de dingen om me heen. Mooi vind ik dat!

Reply
Rosie - Lifebyrosie.nl 5 januari 2016 at 09:22

Wat ontzettend leuk om te lezen! Ik vind het zo grappig dat mensen uit ‘warmere landen’ altijd alles zo koud vinden en wij hier zo aan gewend zijn haha. De beste vriend van mijn vader is al 25 jaar getrouwd met een vrouw uit Botswana, zij wonen ook daar, en als ze hier komen in de winter en het is voor ons een ‘milde’ winter kleedt zij zich alsof we in Siberie zijn.. :p Moet ik altijd zo om lachen!!
En lastig lijkt het me als je gewend bent dat altijd iedereen ‘jouw’ taal spreekt!

Vond het erg leuk om te lezen!!

liefs! X

Reply
Edith 6 januari 2016 at 10:08

Bedankt voor je leuke reactie Rosie! Jesús heeft het koud, maar gelukkig niet zo erg dat hij de straat niet meer op wil, haha. Maar inderdaad, hij heeft wel wat extra laagjes kleding aan en wil ook binnen liever zijn muts niet af ;-)

Reply
Veerle 6 januari 2016 at 17:15

Hoi Edith, weer een geweldig stuk!! Die Jesus zijn leven staat op zn kop! Maar geweldig dat hij alles omarmt en positief bekijkt! Zelfs Spaans sprekenden in Belgrado gevonden, hilarisch! Moest aan jullie denken, want in de nieuwe Columbus staat een heel mooi stuk over Albanië. Als je wil dat ik er foto’s van maak zodat je t kan lezen App me dan ff. Of koop t magazine volgende week als je in Nederland bent! ;) Veel plezier verder daar!!!

Reply
Edith 7 januari 2016 at 12:06

Ooooh helaas kunnen we niet naar Albanië…! Alleen Montenegro of Macedonië. En vooralsnog zijn we het land niet uit geweest, haha, nog genoeg te zien en doen hier in Servië! :-) Maar ik zal de Columbus zeker even oppikken op de Vakantiebeurs volgende week! Groetjessss

Reply
Veerle 7 januari 2016 at 22:19

Oh dat was ik even vergeten. Super jammer want is een gaaf artikel! Maar genoeg mooie plekjes in Montenegro en Macedonië hoor! ;)

Reply
Marcella 8 januari 2016 at 16:59

Onwijs leuk om te lezen Edith! Grappig, dat hij zich over zoveel verwonderd, en wat voor ons zo normaal is. Dat maakt me nog nieuwsgieriger naar onze reis straks! Jij hebt een tijdje geleden een (e)book getipt over Cuba, wat ik absoluut zou moeten lezen voor vertrek. Kan je me de link naar dit boek nog eens sturen? Ik wil hem graag lezen!

Reply
Edith 8 januari 2016 at 19:05

Hai Marcella, je vindt het e-book hier! > http://travelcreaterepeat.nl/favoriete-boek-cuba-conga/

Reply
Jessica 9 januari 2016 at 00:44

Wat gaaf dat jullie een Spaanssprekende society in Belgrado hebben gevonden, geweldig! Tot wanneer hebben jullie het appartementje eigenlijk? Ik heb trouwens wat van Jesús’ zijn blog gelezen en ik kan het meeste wel volgen (happy me!), leuk dat ie ook een blog is gestart. Is inderdaad zeker een gat in de bloggersmarkt haha!

Reply
Sabine 1 februari 2016 at 14:21

Wat een leuke blog heb je! Ben echt nieuwsgierig naar hoe jullie elkaar hebben ontmoet én naar je verhaal over de moeilijkheden om samen ergens naartoe te gaan om dat Jesús uit Cuba komt. Ik kreeg je blog als tip van Jessica (hierboven) omdat ik net een artikel had geschreven over de ellende met mijn Colombiaan. Dus ik ga even verder neuzen op je blog! Ohja en grappig stuk dit! Ik zie heel vaak foto´s van Colombianen voorbij komen: voor het eerst in de sneeuw. Echt zo grappig hahaha. Mijn vriend kent het allemaal al, maar de eerste keer in Europa was ook voor hem een schok zei hij, en dat was in de zomer… kun je nagaan :D

Reply
Edith 1 februari 2016 at 15:08

Hai Sabine, wat onwijs leuk! Heb net een kijkje op je blog genomen en spotte meteen al het drama-Schengenvisum-verhaal… haha. Ik ga binnenkort eens rustig wat meer van je blogspost lezen, altijd fijn om wat gedeelde smart te zien :-) Ik zal hier op mijn blog ook eens wat meer schrijven over hoe Jesús & ik elkaar kennen en onze obstakels tot nu toe… We zijn nu in Servië of all places, gewoon omdat het hier makkelijker is samen dan in veel andere landen. Jesús vindt de winter overigens geweldig: hij is gisteren in z’n eentje gaan schaatsen, zó leuk vindt ‘ie het, haha! Ik denk dat ‘ie nu de ambitie heeft opgedaan om de eerste Olympische Cubaanse schaatser te worden :-D

Reply

Leave a Comment

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.